Polski Ład 3.0 – zmiany w ustawie o podatku od osób prawnych i innych ustawach

Dnia 25 października 2022 r. w Dzienniku Ustaw RP została ogłoszona ustawa z dnia 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2180, dalej: „Ustawa”). Zgodnie z uzasadnieniem projektu zamieszczonym na stronie Sejmu, ustawa ma na celu w szczególności wydłużenie działania Tarczy Antyinflacyjnej z 31 października 2022 r. do 31 grudnia 2022 r., utrzymanie czasowego obniżenia stawek podatku VAT dotyczących produktów żywnościowych, rolniczych oraz nośników energii, a także udoskonalenie przepisów regulujących zasady opodatkowania osób prawnych w sposób, „który uczyni je bardziej przejrzystymi i jednocześnie zapewni ich większą efektywność”. W naszym opracowaniu skupimy się na zmianach dotyczących podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Ustawa przewiduje m. in. następujące zmiany w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa o CIT”):

/ Odroczenie stosowania przepisów o podatku minimalnym w rozumieniu art. 24ca Ustawy o CIT do dnia 1 stycznia 2023 (w związku z czym przepisy będą stosowane do rozliczeń rocznych za rok podatkowy 2023), a także zmiana metody obliczania minimalnego podatku dochodowego w myśl nowego brzmienia art. 24 ca ust. 2 Ustawy o CIT (zmiany zasad określania podstawy opodatkowania) oraz podwyższenie z 1% do 2% wskaźnika rentowności stanowiącego ustawowy próg do objęcia spółek i podatkowych grup kapitałowych obowiązkiem zapłaty minimalnego podatku dochodowego (art. 1 pkt 20 lit. a Ustawy);

/ Rozszerzenie katalogu podmiotów, wobec których wyłączony został obowiązek uiszczania minimalnego podatku dochodowego w rozumieniu art. 24ca Ustawy o CIT (art. 1 pkt 20 lit. f Ustawy) m. in. o małych podatników w rozumieniu Ustawy o CIT, spółki komunalne, podmioty, których rentowność przez 3 ostatnie lata obrotowe oscylowała powyżej wskaźnika rentowności na poziomie 2%, instytucje finansowe świadczące usługi polegające na odpłatnym nabywaniu od wierzyciela wierzytelności powstałych w wyniku zawarcia umowy sprzedaży towarów lub świadczenia usług pomiędzy tym wierzycielem a dłużnikiem oraz o podmioty postawione w stan upadłości, likwidacji lub objęte postępowaniem restrukturyzacyjnym;

/ Rozszerzenie zakresu form prawnych, w jakich może działać spółka holdingowa w rozumieniu Ustawy o CIT o formę prostej spółki akcyjnej (art. 1 pkt 20 Ustawy) oraz całkowite zwolnienie z podatku dochodowego przychodów z dywidend otrzymanych przez spółkę holdingową od spółek zależnych (art. 1 pkt 22 Ustawy) – dotychczas zwolnienie dotyczyło kwoty odpowiadającej 95% kwoty tej dywidendy;

/ Podwyższenie progów istotności, których przekroczenie powoduje zaistnienie obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych w przypadku transakcji kontrolowanych z podmiotami pochodzącymi z tzw. „rajów podatkowych”, do kwoty 2.500.000 złotych w przypadku transakcji finansowych oraz do kwoty 500.000 złotych w przypadku transakcji innych niż transakcje finansowe.

/ Zmiany w zakresie przerzuconych dochodów w rozumieniu art. 24aa Ustawy o CIT poprzez doprecyzowanie, iż są nimi koszty poniesione przez podatnika na rzecz podmiotu powiązanego niemającego siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 1 pkt 18 Ustawy)  .

/ Wprowadzenie dodatkowych przesłanek, których łączne spełnienie umożliwia uznanie określonych kosztów uzyskania przychodów za przerzucone dochody – podmiot powiązany przekazuje w jakiejkolwiek formie na rzecz innego podmiotu co najmniej 10% z przychodów uzyskanych przez podatnika lub jego podmioty powiązane, suma określonych kosztów poniesionych przez podatnika w roku podatkowym na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu Ustawy o CIT, zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów tego podatnika, stanowi co najmniej 3% sumy kosztów uzyskania przychodów podatnika za ten rok (art. 1 pkt 18 Ustawy).

/ Ustawa doprecyzowuje także kwoty limitu kosztów finansowania dłużnego – tj. jako wyższą z kwot: 3 mln PLN albo 30% od obliczonego wzoru kosztów – tzw. podatkowa EBITDA (art. 1 pkt 15 Ustawy). Zdecydowana większość zmian wejdzie w życie od 1 stycznia 2023 roku, ale część zmian w Ustawie o CIT weszła w życie już w dniu ogłoszenia Ustawy.

Zmiany wprowadzone Ustawą jawią się rzeczywiście jako rozwiązania, które mogą przyczynić się do zwiększenia efektywności i uczynienia przepisów podatkowych bardziej przejrzystymi. Realną skuteczność tych zmian będzie można ocenić jednak dopiero wtedy, gdy te regulacje w całości wejdą w życie, a podatnicy dokonają pierwszych rozliczeń podatkowych za pierwszy rok obrotowy, w którym te zmiany będą obowiązywać.